Συνέντευξη στον Μάκη Αδαμόπουλο
Η πρώτη εικόνα επί της σκηνής μαρτυρά ένα ταλαντούχο νέο που κυνηγά τα όνειρά του, η επικοινωνία μαζί του αποδεικνύει τη σεμνότητα και το ήθος. Ο χαρακτήρας του, τελικά, θα μπορούσε να προδώσει την καταγωγή του. Πρόκειται για έναν συνδυασμό ευρωπαϊκής κουλτούρας που συνάδει με τα βιώματα και τις εμπειρίες του. Ευχή μας η δική του βραδυνή εκδρομή να έχει το προορισμό που του αξίζει και επιθυμεί και όλοι εμείς που τον πιστέψαμε από την πρώτη στιγμή θα στεκόμαστε δίπλα του και θα τον καμαρώνουμε. Είναι ο Ηλίας Δανέζης. Απολαύστε τον.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική;
Ερέθισμα απέκτησα από το μάθημα θεωρίας μουσικής στο σχολείο. Πρακτικά άρχισα να ψάχνομαι μόνος μου σαν παιδί παίζοντας στο αρμόνιο ό,τι μελωδίες άκουγα σε ταινίες. Ξεκίνησα μαθήματα πιάνου και πολύ αργότερα κιθάρας. Η μουσική με συνεπήρε από παιδί, είναι ένα μαγικό συναίσθημα, το οποίο με μεταφέρει σε μια διάσταση όπου μπορώ να ζω και να εκφράζομαι ελεύθερα.
Πρώτη σου δουλειά η «βραδυνή εκδρομή». Ποιος είναι ο προορισμός;
Για τον καθένα, που μπορεί να μπει στο συναίσθημα αυτού του τραγουδιού ο προορισμός μπορεί να είναι διαφορετικός. Για μένα, δεν υπάρχει προορισμός σε αυτή την εκδρομή, είναι ένα αέναο ταξίδι μέσα από τοίχους. Κάποιος μπορεί να τους σπάσει, κάποιος άλλος όχι.
Πώς έγινε η επιλογή αυτής της πρώτης προσωπικής δουλειάς;
Έψαχνα πολύ καιρό το κατάλληλο τραγούδι. Αρχικά είχα μπει στο «τρυπάκι» να βρω κάτι εμπορικό, χορευτικό και «σουπερ ντουπερ», για να έχει «πέραση» στον πολύ κόσμο. Τελικά αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό που ακούω μέσα μου και που με εκφράζει. Γνώρισα, λοιπόν, την Αλεξάνδρα Μπότη, η οποία μου δειγμάτισε αξιόλογη δουλειά και στον στίχο της, αλλά και στη μουσική της. Η αρχική σκέψη ήταν να γραφτεί κάτι εξαρχής και φρέσκο. Όμως ανάμεσα στα πολλά κομμάτια που μου δειγμάτισε ξεχώρισα αυτή την τρυφερή μπαλάντα, η οποία «γεννήθηκε» αρκετά χρόνια πριν. Μίλησε στην ψυχή μου αμέσως και έτσι το επέλεξα. Μαζί με τον Peppe Columbro, έναν εξαιρετικό ιταλό τραγουδοποιό, αποδώσαμε ένα μέρος των στίχων στα ιταλικά, αφ’ ενός ήθελα να τιμήσω λίγο το ιταλικό αίμα που ρέει μέσα μου και αφ’ εταίρου πιστεύαμε ότι ταιριάζει στο στυλ του τραγουδιού. Ενορχήστρωση έκανε μια σπουδαία μουσικός με έξυπνες ιδέες και φαντασία, η Christina Jackson, κόρη της αξέχαστης Νατάσας Γερασιμίδου.
Για ποιο λόγο επέλεξες το τραγούδι σου να κυκλοφορήσει μόνο μέσω διαδικτύου;
Έψαχνα πολύ καιρό και συζητούσα με κάποιες εταιρείες. Μέχρι στιγμής όμως καμία πρόταση δεν ήταν ευνοϊκή ούτε ως προς την προβολή και ιδιαίτερα ως προς τα οικονομικά μου. Δυστυχώς το τραγούδι έχει καταντήσει να είναι χόμπι για πλούσιους, καθώς οι δισκογραφικές δεν επενδύουν πια ούτε σε μία ώρα ηχογράφησης, τα θέλουν όλα έτοιμα. Μια καλή παραγωγή δισκογραφικού επιπέδου είναι ακριβή.
Οι βασικές σου σπουδές είναι στην Ιταλική φιλολογία. Για ποιο λόγο ασχολείσαι με την τέχνη;
Το καλλιτεχνικό μικρόβιο δημιουργήθηκε από νωρίς μέσα μου και δεν υπάρχει θεραπεία. Κατάσταση μη αναστρέψιμη. Η Ιταλική φιλολογία απλώς προέκυψε, δεν ήταν όνειρο, απλώς μια καλή ευκαιρία να αποκτήσω ένα πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης. Ύστερα από Συμπληγάδες το κατάφερα κι αυτό.
Ποια ήταν η δική σου μουσική βάση;
Από μικρός είχα ακούσματα ξένης δισκογραφίας και παραγωγής. Στο σπίτι μου βέβαια άκουγες μόνο κλασική μουσική και τα κοντσέρτα των μεγάλων τενόρων, λόγω της μητέρας μου. Δεν είχα καμία επαφή με το ελληνικό τραγούδι. Όταν άκουσα Χατζιδάκι άρχισα να ψάχνω… Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Χατζιδάκις ήταν Έλληνας, είχα πάθει σοκ. Στην πορεία ανακάλυψα όλο το ελληνικό μουσικό μεγαλείο.
Ποιο είδος μουσικής είναι αυτό που σε εκφράζει;
Όλα τα είδη μουσικής έχουν κάτι καλό. Αγαπώ τα τραγούδια και τις μουσικές στις οποίες διακρίνω αυθεντικότητα και ένα ειλικρινές πάθος δημιουργίας και έκφρασης.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος τραγουδιστής όταν προσπαθεί να μπει στο χώρο της δισκογραφίας;
Αυτό εξαρτάται από τον χαρακτήρα του καθενός. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τα πάντα για να φαίνονται και άλλοι που η άσκοπη έκθεση δεν τους κάνει καλό. Μιλώντας με τη δική μου εμπειρία, καλείσαι να είσαι ο ίδιος ο μάνατζερ του εαυτού σου κι αυτό είναι πολύ δύσκολο, γιατί πρέπει να έχεις την ικανότητα να πουλάς τον εαυτό σου σε όλα τα επίπεδα. Το όνειρό μου ποτέ δεν ήταν να είμαι ένα προϊόν. Οι πόρτες είναι πάντα κλειδωμένες και το κλειδί για να τις ανοίξεις δεν είναι σε καμία περίπτωση η καλλιτεχνική σου αξία. Το βασικό είναι να μην απογοητεύεσαι για χάρη κανενός. Η προσωπική ευτυχία είναι χρέος στον εαυτό μας.
Πολλοί προσπαθούν να «πουλήσουν» την προσωπική τους ζωή για ένα ‘like’ παραπάνω, έχεις μπει σε αυτή την διαδικασία ή σκέφτεσαι να το κάνεις;
Εγώ θέλω μόνο να μπορώ να μιλάω μέσα από τα τραγούδια και να μεταφέρω τα συναισθήματα μου. H Doris Lessing λέει πως ένας αληθινός καλλιτέχνης οφείλει να κάνει τους ανθρώπους πιο πλούσιους σε ιδέες, συναισθήματα και ανθρωπιά. Να ανοίγει δρόμους για μια πιο ευρεία κατανόηση. Αυτός είναι ο στόχος μου. Όλα τα υπόλοιπα μου φαίνονται ανούσια και περιττά.
Λόγω ηλικίας φαντάζομαι δεν πρόλαβες τα βινύλια και αδιαμφισβήτητα ανήκεις στη γενιά του διαδικτύου. Πόσο βοηθάει το διαδίκτυο τους νέους καλλιτέχνες;
Βινύλιο δεν πρόλαβα εμπορικά, παρ’ όλο που έχω μεγάλη συλλογή από την οικογένειά μου. Έχω γράψει, όμως, χιλιάδες κασέτες με μουσική. Να σκεφτείς όταν αγόραζα cd, τα αντέγραφα κατευθείαν σε κασέτες, είχα εμμονή με αυτό. Το διαδίκτυο είναι απλώς ένα ακόμη μέσο προβολής, με την διαφορά ότι είναι ελεύθερη προβολή. Δεν έχει όμως τη μεγάλη διαφημιστική δύναμη της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Δεν σου κάνει πλύση εγκεφάλου. Μουσικά απευθύνεται σε ακροατές που αναζητούν από μόνοι τους τις ανεξάρτητες κυκλοφορίες.
Έχεις συνεργαστεί με γνωστά ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου. Υπάρχει κάποια συνεργασία που θεωρείς σταθμό;
Έχω συνεργαστεί και συνευρεθεί με σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως τον Φίλιππο Νικολάου, τον Γιώργο Γερολυμάτο, τον Δάκη, την Ελένη Φιλίνη, τη Σοφία Βόσσου, τη Σόφη Ζανίνου, τον Κωστή Χρήστου κ.α. Όλες οι συνεργασίες μου είναι σαφώς τεράστια προίκα για μένα, καθώς έμαθα πολλά πράγματα, που σε σύγχρονες συνεργασίες δεν συναντάς. Ένα από αυτά είναι ο σεβασμός στον συνεργάτη και η μεταχείρισή του ως ισάξιου. Αισθάνομαι πάντα μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτές τις συνεργασίες, καθώς όλοι ήθελαν να με εξελίξουν όχι μόνο ως καλλιτέχνη, αλλά και πνευματικά.
Διαβάζοντας ένα σύντομο βιογραφικό σου, είδα ότι έχεις εμφανιστεί και σε πόλεις της Ιταλίας. Πως είναι η μουσική εκεί;
Οι συνεργασίες που έκανα στην Ιταλία αφορούν κάποιες εμφανίσεις το 2012 σε πόλεις του νότου με το συγκρότημα Ο-Strel, αλλά και τη συμμετοχή μας σε έναν τοπικό μουσικό διαγωνισμό για μουσικές του κόσμου. Τότε είχα τραγουδήσει το «Τζιβαέρι», ενώ οι στίχοι του τραγουδιού περνούσαν μεταφρασμένοι στα ιταλικά σε μια τεράστια οθόνη. Πιάσαμε την όγδοη θέση ανάμεσα σε 30 συμμετοχές. Τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι σχεδόν καθημερινές στην Ιταλία και οι καλλιτέχνες απευθύνονται πάντα σε συναυλιακό κοινό και όχι σε κέντρα διασκέδασης. Οι ιταλοί σέβονται και αγαπούν πολλά είδη μουσικής και δεν είναι προσκολλημένοι σε ένα μόνο είδος όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Υπάρχει μεγάλη συνέπεια και σεβασμός. Βέβαια παντού συναντάς το καλό και το κακό.
Τι είναι αυτό που τελικά σε κρατά στην Ελλάδα;
Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου. Θα ήταν πολύ δύσκολη η ζωή μου χωρίς αυτούς.
Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί στα ελληνικά μουσικά δρώμενα;
Οι αντιγραφές και οι πολυφορεμένες συνταγές. Καιρός να ακούσουμε κι άλλα πράγματα. Δεν υπάρχει μουσικό όραμα και σε αυτό φταίνε οι άνθρωποι που κρατούν τα ηνία της μουσικής βιομηχανίας. Υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να συνεχίσουν το μεγαλείο των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Κουγιουμτζή, Λοΐζου, στην πιο σύγχρονη εκδοχή τους, κι όμως σπάνια τους δίνεται η ευκαιρία.
Αισθάνεσαι μόνος; Ακολουθείς έναν δρόμο μοναχικό;
Μόνος δεν αισθάνομαι καθόλου. Ο Θεός με έχει ευλογήσει να έχω κοντά μου σπουδαίους ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ. Αισθάνομαι πλήρης. Καμιά φορά απομονώνομαι και τότε επεξεργάζομαι ό,τι συμβαίνει στη ζωή μου, ξεκαθαρίζω εσωτερικές καταστάσεις, γράφω πολλούς στίχους, αλλά για μικρό διάστημα. Ποτέ δε χάνομαι από τη ζωή μου.
Θα είναι και το επόμενο βήμα δίγλωσσο;
Όχι, το επόμενο θα είναι καθαρά ελληνικό.
Πότε το περιμένουμε;
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, συντομα.
Καλή επιτυχία Ηλία Δανέζη!
