Μπορεί η Candela Pena να ανέβηκε περιχαρής επάνω στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο Goya δεύτερου γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στο έργο Una pistola en cada mano, ωστόσο αυτό δεν την έκανε να ξεχάσει πως πάνω απ’ όλα είναι άνθρωπος που επιβιώνει δύσκολα στην κρίση. Και έτσι, μέσα σ’ ένα μόλις λεπτό, έβγαλε τον πλέον ιδιαίτερο λόγο της χθεσινής βραδιάς, στέλνοντας μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις…
«Ευχαριστώ πολύ, αυτό σίγουρα δε το περίμενα. Δε ξέρω εάν θα πρέπει να το παραλάβω στα Καταλανικά, ως Καταλανή ηθοποιός που είμαι ή να πω: Thank you very much. I am very very happy. Θέλω να πω ότι είχα μείνει 3 χρόνια χωρίς δουλειά, ότι μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια είδα τον πατέρα μου να πεθαίνει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο όπου δεν υπήρχαν κουβέρτες για να τον σκεπάσουμε, όπου δεν υπήρχε νερό για να πιει έπρεπε να του το φέρνουμε εμείς. Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια που δεν δούλευα, βγήκε από τα σπλάχνα μου ένα παιδί που δεν ξέρω ποια δημόσια παιδεία το περιμένει. Αυτά τα 3 χρόνια χωρίς δουλειά είδα πώς πεθαίνουν άνθρωποι γιατί δεν έχουν σπίτι, γι’αυτό τη χαρά αυτής της βραδιάς δεν θα μου την αμαυρώσει κανείς. Σε όποια γλώσσα, από εδώ που βρίσκομαι, ζητώ δουλειά. ‘Εχω ένα παιδί να μεγαλώσω. Ευχαριστώ»…
