Έχει κυκλοφορήσει από τα τέλη της περασμένης χρονιάς, ωστόσο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού παραμένει μεγάλο. Και θα ήταν περίεργο εάν συνέβαινε το αντίθετο για ένα βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη…
Ο πολυαγαπημένος συγγραφέας που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στην ελληνική πεζογραφία, αναφέρεται στην αυτοκτονία ενός νέου άντρα, γιος δάσκαλου, τη μακρινή άνοιξη του 1972, ένα γεγονός που θα γίνει αφορμή για να στηθεί ένα σενάριο αισθηματικών ψευδαισθήσεων. Μπορεί με τον καιρό, το να δράμα αμβλύνεται και όλα μπαίνουν στην τροχιά μιας ήρεμης λήθης, ωστόσο σαράντα χρόνια αργότερα, ο μικρότερος αδελφός του δάσκαλου, που πλέον κοντοζυγώνει τα εξήντα του, θα κάνει τα πάντα ώστε να βρεθεί άκρη στο μυστήριο της αυτοχειρίας του αδερφού του. Θα ξαναζωντανέψει συνειδητά τις φοβίες του, ζητώντας τη δικαίωση του αυτόχειρα…
