«Σ’ αυτό που πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο είναι στους καλύτερους σεναριογράφους. Αυτό που έχει σημασία είναι τι υπάρχει επάνω στο χαρτί. Εάν δεν το «έχεις» στο χαρτί, δεν έχεις φιλμ. Το γράψιμο είναι το πιο δύσκολο πράγμα…».
Ποιος έχει πει τα παραπάνω; Ο Ridley Scott, o δημιουργός του Blade Runner, ενός από τα πλέον εντυπωσιακά sci-fi φιλμ όλων των εποχών, την ταινία που έθεσε τις βάσεις για να προκληθεί η χιονοστιβάδα της επιστημονικής φαντασίας και να αποκτήσει ο κινηματογράφος μία όψη που ούτε καν είχε φανταστεί ποτέ. Είναι το φιλμ που απογείωσε τον οπτικό φουτουρισμό, αυτό που παρουσίασε την μελλοντική μητρόπολη με τον πλέον απίστευτα πειστικό τρόπο. Ο Scott ακόμα θυμάται τις πρώτες μέρες του MTV όταν έβλεπε το εκπληκτικό design της ταινίας του να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά από τα χέρια της νεόκοπης τότε MTV κουλτούρας. Βιομηχανική «μαυρίλα» από τη μία, τεχνολογική κυριαρχία και υπερβολή από την άλλη, ο συνδυασμός υπήρξε καταλυτικός…
Κι όμως, ο Scott, ο άνθρωπος που εκφράστηκε τόσο εντυπωσιακά με την εικόνα, αυτός που αναδόμησε την οπτική μας άποψη, είπε το αυτονόητο. Δεν μίλησε για τεχνολογική επανάσταση, ούτε προέτρεψε τους νέους σκηνοθέτες να χαθούν σε τεχνολογικές αναζητήσεις για να εφεύρουν το δικό τους θαύμα. Μιλάει για την πρώτιστη ανάγκη, που δεν είναι άλλη από το να γεμίσει το χαρτί. Με πράγματα σωστά, ενδιαφέροντα, όσο το δυνατόν πιο «συμβιβασμένα» στην κινηματογραφική πραγματικότητα. Προσπαθήστε να θυμηθείτε πότε ήταν το τελευταίο σενάριο που σας έκανε να θαυμάσετε τις ατάκες του; Στο ενδιάμεσο από την εποχή του “Rosebud” μέχρι του “I’ll Be Back”, οι πένες άρχισαν να σιγούν όλο και περισσότερο. Και σήμερα δίνουν ώρες ώρες την εντύπωση πως έχουν στερέψει.
Η λύση της προσαρμογής βιβλίων έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια ευχή, κατάρα και η αποθέωση της έτοιμης λύσης. Έδωσε άλλοθι για πολλές φτήνιες, προχειρότητες, λάθη και έλλειψη έμπνευσης. Οι φωτεινές εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. «Εάν δεν το «έχεις» στο χαρτί, δεν «έχεις» φιλμ» λέει ο Scott και δεν μπορείς να πεις κάτι πέρα απ’ αυτό. Ακόμα και στην περίφημη εποχή όπου οι οθόνες μεγαλώνουν, ο λόγος θα εξακολουθήσει να έχει τον πρώτο και βασικό λόγο…
