Στη Χιλή, η σύγχρονη αρχιτεκτονική διαμορφώνεται από τη φύση, τη μαζική αστικοποίηση, τη φτώχεια και την προθυμία για βελτίωση. Παραδοσιακά στυλ και επιρροές βρίσκονται σε πολλές κατοικίες.

 

 

Η Χιλή είναι ένα πραγματικά φυσικό θαύμα. Η μεγαλύτερη και στενότερη χώρα του κόσμου, πλαισιώνεται από τον μαγευτικό Ειρηνικό Ωκεανό στα δυτικά και τις υψηλές Άνδεις στα ανατολικά. Στα βόρεια της χώρας βρίσκεται το πιο ξηρό μέρος στη Γη, η έρημος Ατακάμα. Στα νότια του βρίσκεται το Cape Horn, το νοτιότερο σημείο της Νότιας Αμερικής.

Το κέντρο της Χιλής περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της και φιλοξενεί την πλειοψηφία του πληθυσμού της. Σε μια τεκτονικά ασταθή περιοχή, η Χιλή είναι επιρρεπής σε καταστροφικούς σεισμούς. Μετά τους μεγάλους σεισμούς του 1960 και του 1985, η χώρα υιοθέτησε κώδικες σεισμικής κατασκευής προκειμένου να σώσει ζωές και να διατηρήσει τη δομική ακεραιότητα των κτιρίων και των εγκαταστάσεων (Bostwick, 2010).

Χιλιανή Αρχιτεκτονική

Ο συνδυασμός της φυσικής γεωγραφίας και της ευαισθησίας της Χιλής στους σεισμούς, της αστικής της προδιάθεσης και της ευρωπαϊκής κληρονομιάς, έχει εξασφαλίσει ότι αυτή είναι μια χώρα της οποίας η αρχιτεκτονική είναι ευρείας εμβέλειας. Τα κτίρια αποικιακού στιλ παραμένουν κοινά σε πολλά μέρη και υπάρχουν πολλά παραδείγματα νεοκλασικής, γεωργιανής και μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Στη νότια Χιλή, μπορεί κανείς να βρει μια παραδοσιακή ρούκα, ένα σπίτι των Μαπούτσε φτιαγμένο από ξύλο και καλυμμένο με σανό.

Η κλίση της χιλιανής αρχιτεκτονικής για σύγχρονες κατοικίες, χτισμένες με σκυρόδεμα, γυαλί και χάλυβα, έχει τοποθετήσει τη χώρα σταθερά στον σύγχρονο αρχιτεκτονικό χάρτη. Ως μια μακρά χώρα, η Χιλή αναπόφευκτα βιώνει μια μυριάδα καιρικών φαινομένων. Κατά συνέπεια, οι αρχιτεκτονικές δομές ποικίλλουν ιστορικά και καθορίστηκαν από το κλίμα μιας συγκεκριμένης περιοχής: υλικά όπως πέτρα και λάσπη χρησιμοποιήθηκαν στον πιο ξηρό βορρά, πλίθα στην κεντρική επαρχία και ξύλο στον πιο υγρό νότο («Architecture», 2009).