Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ)αποφάσισε ότι η κατασκευή του γηπέδου του ΠΑΟ στο Βοτανικό δεν είναι αντίθετη με το άρθρο 24 του Συντάγματος. Το ΣτΕ θεωρεί ότι με την απόφαση του προστατεύει το περιβάλλον από τη δημιουργία ενός αθλητικού και εμπορικού πάρκου τεραστίων διαστάσεων.
Οι εκτός πραγματικότητας ανώτατοι δικαστικοί όπως και οι εκτός πραγματικότητας πολιτικοί (δηλαδή η ελληνική ελίτ) δημιούργησαν ένα νομικό πλαίσιο που εξασφαλίζει, με απόλυτη βεβαιότητα, τη μη δημιουργία του γηπέδου και του εμπορικού πάρκου. Το τελικό σχέδιο είναι κόντρα σε κάθε έννοια επιχειρηματικότητας, λειτουργικότητας και λογικής.
Θα δημιουργηθεί γήπεδο 40.000 θέσεων με 450 θέσεις parking, μια βόλτα από το μικρότερο Καραΐσκάκη αρκεί για να καταλάβεις πόσο θα υποβαθμιστεί η ζωή των κατοίκων από τα IX που θα καταλαμβάνουν κάθε πεζοδρόμιο. Το Καραΐσκάκη και μικρότερο είναι, και χρησιμοποιεί εκτός από τα δικά του, και τα parking του ΣΕΦ, ενώ τα αυτοκίνητα φτάνουν να κλείνουν μια λωρίδα στην εθνική οδό.
Καταργήθηκε το γήπεδο μπάσκετ (θέσεις εργασίας).
Μειώθηκαν οι εμπορικοί χώροι εντός γηπέδου (θέσεις εργασίας).
Μειώθηκε το μέγεθος του εμπορικού κέντρου (θέσεις εργασίας).
Το βασικότερο από όλα αυτά είναι ότι δίνεται χρονικό περιθώριο 5 ετών στον Ερασιτέχνη να παραμείνει στη Λεωφόρο, άραγε τι θα γίνει αν δεν έχουν ξεκινήσει καν τα έργα μέχρι τότε;
Οι ακραίοι ακτιβιστές που εναντιώθηκαν με την υποστήριξη συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος τα κατάφεραν. Ο σκουπιδότοπος θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμα σκουπιδότοπος, τα εγγόνια των κορμοράνων που θίχτηκαν το 2006 από το αρχικό σχέδιο θα τρώνε ανέμελα τα σκουπίδια του Ελαιώνα. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Δεν θα γίνει καμία κακή επιχείρηση, κανένας δεν θα βρει δουλειά και καμία γειτονιά δεν θα αλλάξει μοίρα! Το σύγχρονο Δημαρχείο θα παραμείνει στα χαρτιά και ο Δήμος θα παραμείνει διασκορπισμένος σε διάφορα κτήρια.
Αλήθεια, ποιο δικαστήριο θα υπερασπιστεί το δικαίωμα στην εργασία, την επιχειρηματικότητα, την ανάπτυξη και την κοινή λογική;
Ποτέ τόσο λίγοι δεν επέβαλαν την άποψη τους σε τόσους πολλούς, ποτέ ξανά οι νόμοι δεν έγιναν κουκούλα για να κρύψουν κάποιοι το μίσος τους προς την πρόοδο.
Τι να τους κάνουμε κι άλλους εργαζόμενους, κορμοράνοι μας λείπουν…
Ζήτω το γρασίδι, θάνατος στην επιχείρηση….
Αγαπάει την Αθήνα και τον Αθλητισμό, στα 24 του έγινε ο νεότερος Πρόεδρος Αθλητικού Σωματείου και για τη δράση του στον Πρωτέα απέσπασε το βραβείο «Νησίδες Ποιότητας 2011» το «Ξαναφτιάχνοντας μια γειτονιά» είναι το πρώτο του βιβλίου.