Πολλοί γνωρίζουν τον Αχιλλέα από το Κάιρο που εδώ και χρόνια ζει στην Αθήνα, σε ένα υπόγειο σκοτεινό γωνιακό κάπου στη Σίνα. Εγώ θα σας μιλήσω για έναν άλλο Αχιλλέα που εδώ και χρόνια ζει στην Αθήνα σε ένα μαγαζάκι τόσο δα μικρό, καθαρό κάπου στην Σπινθάρου.
Ο Αχιλλέας λοιπόν κάπου στη δεκαετία του 1980 εγκαταστάθηκε στο μικρό μαγαζάκι στην οδό Σπινθάρου στο Νέο Κόσμο (κάθετη στη Λ. Βουλιαγμένης μερικά στενά πριν τη διασταύρωση με την Ηλία Ηλιού.
Κλασσικό παραδοσιακό σουβλάκι, γύρος χοιρινός χειροποίητος και καλαμάκι επίσης χειροποίητο όπως τα περισσότερα πράγματα εκεί. Όλα ψημένα στα κάρβουνα, όλα κομμένα στο χέρι. Delivery δεν υπήρχε φυσικά, και επειδή ήταν και μάστορας στη δουλειά, το μαγαζί το άνοιγε Δευτέρα με Παρασκευή. Θυμάμαι χρόνια τώρα να περιμένουμε στην ουρά για να παραγγείλουμε. Το μαγαζί είναι μια σταλιά με το ζόρι χωρούν 4 πελάτες όρθιοι, τα καλοκαίρια δεν μας πειράζει, κανείς δεν θέλει να κάθεται μέσα, το χειμώνα όμως που περιμένουμε στο Πεζοδρόμιο;
Ο Αχιλλέας δεν είναι πια στο μαγαζί, πρέπει να πήρε σύνταξη, τώρα το δουλεύει η επόμενη γενιά. Λες, εντάξει οι πιτσιρικάδες θα βάλουν delivery, θα το ανοίγουν από το πρωί και τα Σαββατοκύριακα κανονικά όπως όλα τα μαγαζιά. Τίποτα αυτοί, χειρότεροι, πιστοί στην παράδοση του κυρ Αχιλλέα. Δεν είναι ότι απλά θα γευτείς το καλύτερο σουβλάκι της Αθήνας, είναι που θα νιώσεις την εμπειρία. Οι τρεις άνθρωποι που εργάζονται εκεί δουλεύουν με το ένα χέρι, το άλλο είναι πάντα απασχολημένο με το καθάρισμα του πόστου τους. 30 χρόνια μαγαζί και λάμπει σαν να έχει εγκαίνια!
Αν όλα αυτά σου φαίνονται υπερβολή, καθώς θα μπεις από κέντρο στη Λ. Βουλιαγμένης μετά από 3-4 φανάρια στρίψε δεξιά στην οδό Σπινθάρου στο νούμερο 18. Κοίτα μην πας αργά γιατί άμα τελειώσει το κρέας το κλείνουν και πηγαίνουν στις γυναίκες τους.
Αγαπάει την Αθήνα και τον Αθλητισμό, στα 24 του έγινε ο νεότερος Πρόεδρος Αθλητικού Σωματείου και για τη δράση του στον Πρωτέα απέσπασε το βραβείο «Νησίδες Ποιότητας 2011» το «Ξαναφτιάχνοντας μια γειτονιά» είναι το πρώτο του βιβλίου.