H αφορμή για την στήλη αυτής της εβδομάδας, ήταν η τραγική είδηση του θανάτου του εκπληκτικού ηθοποιού, Philip Seymour Hoffman. Τύχαινε να έχει παίξει στην αγαπημένη μου ταινία πίσω στο 2000. Είχε υποδυθεί τον Rock κριτικό / δημοσιογράφο Lester Bangs. Αναφέρομαι στην ταινία του Cameron Crowe, “Almost Famous”. Ο πιο σημαντικός λόγος που λάτρεψα αυτή την ταινία ήταν η μουσική της. Αυτή ήταν η ταινία που με έμαθε να προσέχω τη μουσική στις ταινίες, μου με έβαζε σε σκέψεις τύπου “Τι συναρπαστική δουλειά να είσαι μουσικός επιμελητής σε ταινίες;!”, “Τι να σκεφτόταν εδώ αυτός που επιλέγει τα “μουσικά χαλιά” πίσω από κάθε σκηνή;!”…και πολλές πολλές άλλες.
Όντας λοιπόν το “Almost Famous” σταθμός στην κινηματογραφική μου παιδεία αλλά έκτοτε και στην μουσική μου παιδεία, θεώρησα περισσότερο από αναγκαίο να εγγραφώ σε ένα σεμινάριο που οργανώνεται από τον “Σύλλογο των Φίλων της Μουσικής” και διεξάγεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τίτλος του σεμιναρίου; “Μουσική για τον Κινηματογράφο”. Το πρώτο σκέλος του σεμιναρίου ξεκίνησε χθες 3/02, μια μέρα μετά την ανακοίνωση θανάτου του Philip Seymour Hoffman. Μπορεί να είναι απλά ένα τυχαίο γεγονός, μπορεί όμως και όχι.
Παρακάτω θα παραθέσω τις πέντε πρώτες πιο σημαντικές γνώσεις που αποκόμισα από τη χθεσινή διάλεξη αλλά και πέντε αγαπημένα μου soundtrack ταινιών με ένα τραγούδι από το καθένα για να ακούσεις.
1) “Η ακουστική των σπηλαίων επηρέαζε τον τρόπο που ζωγράφιζαν οι άνθρωποι των σπηλαίων.”
“Almost Famous” – Tangerine, Led Zeppelin.
2) “Τι είναι κινηματογραφική μουσική; Έχει τη δυναμική να κινείται αυτόνομα. Συνήθως την ξεχωρίζουμε ως αυτόνομη από την μουσική γενικά. Έχει τη δυνατότητα να δίνει άλλη διάσταση στην εικόνα. Είναι ένα εργαλείο συνέχειας και σύνδεσης εικόνων και πλάνων.”
“Lost in Translation” – Just Like Honey, Bryan Ferry / The Jesus and Mary Chain.
3) “Η πρώτη κινηματογραφική ταινία που προβλήθηκε ποτέ ήταν το 1895. Διαρκούσε 50’’ και ο τίτλος της ήταν: “Arrivée d’un train en la gare de la Ciotat”. (Η άφιξη ενός τρένου στον σταθμό Σιοτάτ). Δημιουργός της ταινίας ο Auguste Lumière.
“Singles” – Chloe Dancer / Crown of Thorns, Mother Love Bone.
4) “Το 1908 δημιουργήθηκε το πρώτο original soundtrack κινηματογραφικής ταινίας. Ο συνθέτης της μουσικής ήταν ο Camille Saint – Saens και ο τίτλος της ταινίας: “Η Δολοφονία του Δούκα της Γκίζης”.
“Into The Wild” – Society, Eddie Vedder.
5) “Ο όρος 7η Τέχνη αναφερόμενη στον κινηματογράφο, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1910.”
“Amélie” – La Valse D’ Amelie, Yann Tiersen.
Bonus για αυτή την εβδομάδα μια εκτέλεση του “Where Did You Sleep Last Night” (Αμερικάνικου δημοτικού τραγουδιού που ερμηνεύτηκε πρώτη φορά από τον Lead Belly και είχε τίτλο τότε “In The Pines”). από τους Shewreck (Lord D, Spyreas Sid) που εντάχθηκε στο soundtrack της Ελληνικής ταινίας μικρού μήκους “Αμάλθεια”.
Το αφιερώνω στον Philip Seymour Hoffman. May your soul rest in peace. Όλα τα παραπάνω τα αφιερώνω σε σένα.
Εσένα ποιο είναι το αγαπημένο σου soundtrack ταινίας;
Μέχρι την επόμενη σε φιλώ.
Στεφανί.
Y.Γ: Η διάλεξη που παρακολούθησα έγινε από τον Χρήστο Γούσιο , Λέκτωρ στο Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εδώ μπορείς να βρεις πληροφορίες για το συγκεκριμένο σεμινάριο και εδώ πληροφορίες για όλα τα σεμινάρια που διεξάγονται στο Μέγαρο Μουσικής.
