Η προσαρμογή μου από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο ήταν πάντα δύσκολη. Από παιδί δεν μπορούσα να δεχτώ ότι ξαφνικά σταματάει αυτό το πάρτι της ανεμελιάς, του παιχνιδιού,της θάλασσας ,του παγωτού,του παιχνιδιού, που δεν έχει ωράρια, πρέπει και “μη”!
Μεγαλώνοντας βέβαια κατανόησα πλήρως ότι, That’s life (Έτσι είναι η ζωή) με τα καλοκαίρια της, τους χειμώνες της(έμαθα και τις άλλες εποχές δηλαδή…). Ωστόσο, από τότε μέχρι και σήμερα ,το καλοκαίρι στο μυαλό και στην ψυχή μου, δεν τελειώνει ποτέ! Όλες οι στιγμές που έχω καταγράψει, μου φωτίζουν τις πιο μουντές μέρες (ξέρετε, αυτές που πάνε όλα στραβά) και αναπολώντας τες χαμογελώ, ηρεμώ και υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι το καλοκαίρι δεν τελειώνει… αν το θέλω!
Μαζί με την καλημέρα μου και λίγες από τις καλοκαιρινές μου φωτογραφίες!
-
- Αχέρων ποταμός
-
- Up in the Air
-
- Ποσείδι Χαλκιδικής
-
- Παραλία Βράχος-Πρέβεζα
-
- Σύβοτα
-
- Σπηλιές-Σύβοτα
-
- Φισκάρδο Κεφαλλονιά
-
- Σπηλιές-Σύβοτα
-
- Φισκάρδο-Κεφαλλονιά
