Αν είχαμε την γνώση οδηγό στην ζωή μας , το να μαθαίνουμε και να κατανοούμε δηλαδή αυτά που δεν ξέρουμε , όπως την ιστορία μας λόγου χάρη.
Η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας, οι αρχαίοι Ελληνες που τόσο συχνά επικαλούμαστε (όταν μας στριμώχνουν και αυτό γίνεται συχνά τον τελευταίο καιρό) καθώς και ότι η χώρα μας δίδαξε την Δημοκρατία δεν αρκούν ως γνώση για να συγκρίνουμε και να ερμηνεύσουμε τα γενότα του χθές , με αυτά που διαδραματίζονται σήμερα.
Την ιστορία της χώρας μας οφείλουμε να την γνωρίζουμε, όχι για να πάρουμε καλό βαθμό ( αφού την έχουμε μάθει παπαγαλία στο σχολείο) όχι για να δημαγωγούμε όταν μας συμφέρει, ούτε να την ξεφτιλίζουμε. Αλλά για να μπορέσουμε να την κάνουμε σύμμαχό μας και κατανοώντας την , να την έχουμε οδηγό στη ζωή μας.
Το σήμερα έρχεται βίαια να μας υπενθυμίσει πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και πως εαν στα παλιότερα παθήματα δεν πήραμε τα ανάλογα μαθήματα θα βρεθούμε σε αδιέξοδα και σε αυτά στεκόμαστε απέναντι, σαστισμένοι χαμένοι, στην αντιφατικότητα μας , ανήμποροι να τα διαχειρειστούμε.
Θυμώνουμε, αγανακτούμε, βρίζουμε, καταστρέφουμε, μισούμε, απαξιώνουμε…Ό,τι αποθεώναμε, χειροκροτούσαμε, εμπιστευόμασταν.
Και εννοώ φυσικά το πολιτικό μας σύστημα , ναι αυτούς που για πολλά χρόνια (περίπου στα τριάντα ε φτά) μας κυβερνούν, οι ίδιοι πάντα. Αυτό το πολιτικό σύστημα που μας ξεγέλασε; και δεν καταλάβαμε ; ΟΛΑ αυτά τα χρόνια που κουνούσαμε σαν μαριονέτες τα σημαιάκια τους ,τι ρόλο βαράνε; Και που τόσα χρόνια υπήρξαμε τόσο ευτυχείς που μας κυβερνούσαν γι΄αυτό και δεν τους αλλάζαμε;
Θα ήταν όλα αλλιώς αν δεν είχαμε μνήμη χρυσόψαρου και θυμόμασταν κάθε φορά που πηγαίνουμε στις κάλπες τι έχει συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν, σκάνδαλα που ποτέ δεν πήραν τον δρόμο της δικαιοσύνης (και αυτά που τον πήραν δεν απονεμήθηκε η δικαιοσύνη), εις βάρος μας λειτουργούσε αυτό το πολιτικό σύστημα και εμείς «στο ίδιο έργο θεατές» χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις.
Θα ήταν όλα αλλιώς αν σταματούσαμε να λειτουργούμε με βάση τα μικροσυμφέροντα μας (σε ελεύθερη μετάφραση να είμαστε τόσο για την πάρτι μας) να μας ενδιαφέρει τι γίνεται και έξω από τον μικρόκοσμό μας.
Θα ήταν όλα αλλιώς αν, τόσα χρόνια δεν μας καθόριζαν οι επώνυμες μάρκες , δεν ξοδεύαμε τόσο χρόνο και χρήμα για την απόκτησή τους , για να δείχνουμε κάποιοι -τι κρίμα να πιστεύει κανείς ότι αρκεί ένα επώνυμο ρούχο ή ενα ακριβό αυτοκίνητο να τον κάνει σπουδαίο- και να δανείζεται συνεχώς για να παριστάνει το σπουδαίο.. ακόμα και σήμερα!
Θα ήταν αλλιώς αν , δεν είχαμε τόσες εξαρτήσεις γιατί θα είχαμε περισσότερη ελευθερία περισσότερο χρόνο για άλλα πιο σπουδαία πράγματα που δεν κοστίζουν, όπως να δίνουμε περισσότερο χρόνο στην αγάπη τον έρωτα, την φιλία στον εαυτό μας να διακεδάζει να διαβάζει ,να ακούει μουσική να έχει επαφή με την πραγματικότητα ,να προβληματίζεται και να είναι παρών στα γεγονότα δυναμικά .
Μπορούμε και έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε , δεν μπορούμε να μείνουμε αμμέτοχοι σε όλα αυτά που γίνονται . Το ανάθεμα στους πολιτικούς δεν βοηθά αν δεν αλλάξουμε και την νοοτροπία εμείς οι ίδιοι . Θα μου πείτε δύσκολο πολύ , μα εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει εύκολος δρόμος. Είναι μονόδρομος και μόνο ενωμένοι μπορούμε να τον περπατήσουμε.
Καλημέρα
