Έμπαινα στο γραφείο σήμερα και ψιθύριζα «Κάνει λάθη για να μάθει της καρδιάς μου το γραμμένο». Γιατί βλέπετε ο έρωτας ταυτίζεται με την μουσική. Λίγο αργότερα έσκασε ο κεραυνός. Ο Παντελής Παντελίδης είναι νεκρός. Ο άνθρωπος που μέσα σε 3 χρόνια έφτασε στην κορυφή του ελληνικού τραγουδιού επειδή ήταν ένα και μόνο πράγμα: Αυθεντικός.
Ας γυρίσω λίγο τον χρόνο πίσω. Καλοκαιράκι 2012 ήταν που σε κάθε παραλία ακούγαμε «Δεν ταιριάζετε σου λέω». Από τον πρώτο στίχο όλοι ταυτιζόμασταν. Όλοι; Μα, φυσικά όχι. Γιατί έχουμε ένα κακό. Είμαστε Ελληνάρες, όχι Έλληνες. Γιατί έπεσε βαρύ για μερικούς πως ένα νέο παιδί με μια κιθάρα από το Youtube πέτυχε όσα ονειρευόταν ο καθένας μας. Λεφτά, φήμη, αναγνώριση και επιτυχία μέχρι τον Θεό.
Τώρα σίγουρα κάποιος έξυπνος θα πει «ναι, είχε όμως μέσο ένα θείο του». Ναι, και; Αν είχε τον θείο θα περίμενε μέχρι τα 28 του να κάνει επιτυχία; Αλλά ξέχασα. Φαντάσματα και ανεμόμυλους θέλουμε να κυνηγάμε…
Την επιτυχία του Παντελή (γιατί εγώ πάντα έτσι τον έλεγα) την ξέρετε όλοι. Όσοι τον κράζατε (δεν βάζω εισαγωγικά γιατί έτσι είναι) και όσοι τον αποθεώναμε. Δεν γράφω αυτές τις γραμμές για να κάνω έναν ακόμη επικήδειο γιατί ο Παντελής θα ζει στα τραγούδια του. Τα τραγούδια που έγραφε ΜΟΝΟΣ του, έγραφε την μουσική ΜΟΝΟΣ του και τα τραγούδαγε ΑΥΤΟΣ.
Ο Παντελής ήταν αυθεντικός. Όταν χώρισα (πολύ άσχημα) στα τραγούδια του έβρισκα παρηγοριά. Όταν ερωτεύτηκα (πολύ άσχημα) εκείνος είχε τα τραγούδια για να το ζήσω. Ο Παντελής ήταν ο αδερφός, ο φίλος, ο ξάδερφος, ο γείτονας που όλοι θέλαμε να είχαμε. Που θα έλεγε πάντα την σωστά ατάκα. Που στην πρώτη στραβή θα τον έπαιρνες τηλέφωνο.
Αλλά πλέον δεν είναι εδώ. Και αμέσως σκεφτόμουν όσους μέχρι χθες (ΧΘΕΣ) τον έβριζαν για το θέμα της Κύπρου. Που είπε «γυρνάς σαν γκόμενα στα κατεχόμενα». Ναι και ξανά τι; Απαγορεύεται να λέμε και στα τραγούδια για τα κατεχόμενα της Κύπρου; Τα σχόλια στα post στα social; Μέχρι και… κακό ψόφο του εύχονταν. Και να λοιπόν, ο Παντελής σκοτώθηκε. Είμαστε ΟΚ;
Και επειδή έχω ρίξει καυγάδες αμέτρητους αλλά δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να τα γράψω, ας τα γράψω τώρα. ΟΚ, ο Παντελής δεν είχε την καλύτερη φωνή. Προσέβαλε κανέναν; Ενόχλησε; Ανάθεμα αν είχε δώσει 10 συνολικά συνεντεύξεις; Ας μου πει ΕΝΑΣ τι πρόβλημα είχε μαζί του 4 χρόνια και τον έβριζε. Δεν είχε ωραία φωνή; ΟΚ, δεκτό. Πόσοι και πόσοι έκαναν καριέρα επειδή ήταν… ομορφόπαιδα;
Δεν είχε ωραίους στίχους; Όταν η Βανδή τραγούδαγε «Τι κάνω μόνη μου στο σαλόνι μου» δεν θυμάμαι να θίχτηκε κανείς. Όταν η Πέγκυ Ζήνα τραγουδούσε «Αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι» αποθεώνατε; Θυμάμαι λάθος;
Σας πείραξαν τα λουλούδια στην πίστα; Γιατί στην Σαμπρίνα (χωρίς να την θίξω) δεν πέταγαν λουλούδια. Ή ας πούμε στον Σφακιανάκη (που τον έκανε ο Παντελής να αλλάξει 10 χρώματα με την πληρωμένη απάντηση του). Όχι, μόνο του Παντελή μας πείραξαν τα λουλούδια… Λες και τα πλήρωσες εσύ…
Τι; Ήταν… κλαψιάρης; Σωπάτε! Λαϊκός τραγουδιστής ξέρετε τι σημαίνει; Μπα, μάλλον δεν τον λογίζατε ως τέτοιον μωρέ. Δεν είχε συνεργαστεί με στιχουργούς εγνωσμένης αξίας.
Και φτάσαμε ξανά στο σήμερα. Οι ίδιοι άνθρωποι που λέγανε «Τραγουδιστής του κώλου» σήμερα τρέχουν πρώτοι να γράψουν την νεκρολογία με διθυράμβους και λόγια μελιστάλακτα, γεμάτα πόνο. Οι ίδιοι…
Ο Παντελής δεν είναι πια εδώ. Ο άνθρωπος που αγαπήσαμε μαζί του, κλάψαμε, γελάσαμε. Δεν είναι εδώ. Τώρα θα τον θυμούνται όλοι με νοσταλγία. Γιατί είμαστε ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ. Γιατί ζηλέψαμε (όπως και με την Νταβαρίνου) ότι ο Παντελής έκανε μόνος του όσα έκανε. Με την σαγιονάρα και την κιθάρα. Πήρε το μερίδιο που του άξιζε και με το παραπάνω. Και το «Γιατί αυτός ο ατάλαντος» έγινε παντιέρα. Αλλά θα σου πω εγώ γιατί αυτός και όχι εσύ. Γιατί ήταν αυθεντικός. Εσύ όχι.
Οπότε ας κρατήσουμε ένα πράγμα από αυτό το παιδί. Ότι δεν πούλησε μούρη. Δεν έκανε δημόσιες σχέσεις. Ήταν αυθεντικός. Γίνε και εσύ και σταμάτα πια να κράζεις όποιον είναι πιο μάγκας από εσένα. Που πέτυχε με το σπαθί του όσα εσύ δεν μπορείς.
«Κόλλησε το γκάζι. Και εγώ σ’αγαπώ». Στίχος για να κλάψεις. Στίχος για να αγαπήσεις.
Καλό παράδεισο Παντελή
Υ.Γ: Την άλλη Παρασκευή θα ερχόμουν να σε δω. Δεν θα έρθω. Αλλά όποτε θα ερωτεύομαι, θα χωρίζω, θα χαίρομαι ή θα πονάω ξέρω πως θα είσαι εκεί…
Υ.Γ 1: Ό,τι καλύτερο στις δυο κοπέλες που ήταν μαζί με τον Παντελή. Καλή ανάρρωση…
