Παρασκευή βράδυ στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Είναι από αυτά τα ζεστά βραδάκια του καλοκαιριού που κάθεσαι στη βεράντα για να χαλαρώσεις.
-Μαμά! Έλα λίγο!
-Τι έγινε παιδί μου;
-Δε ξέρω τι να βάλω!
Προσπαθώ να μη πω τίποτα, γιατί έχει κατεβάσει τη δική μου και τη δική της ντουλάπα πάνω στο το κρεβάτι, το οποίο δε φαίνεται από το σωρό με τα ρούχα.
Μένω ψύχραιμη και δε λέω τίποτα.
-Έχεις καταλήξει σε κάτι;
-Αν είχα καταλήξει θα σε φώναζα βρε μαμά;
-Τι παπούτσια θα βάλεις;
-Τις μαύρες μου πλατφόρμες φυσικά!
-Φυσικά! Σωστά! Προτείνω να πάρεις και χαμηλά μήπως σε κουράσουν στο χορό!
-Ρε μαμά μου, θα είναι όλες μες τα ψηλά και εγώ με τα χαμηλά;
-Λέω να τα πάρεις μαζί σου και ας μη τα βάλεις! Η Μαρία τι θα βάλει;
-Τι άλλο; Κόκκινες πλατφόρμες με ένα τζιν και ένα μαύρο μπλουζάκι!
-Μμμ… Γιατί δε βάζεις αυτό το φόρεμα; Είναι πολύ ωραίο και σου πάει πολύ!
-Μα δε…
-Πάει τέλεια με τις πλατφόρμες σου! Άντε ντύσου σε λίγο θα έρθει και η Μαρία να σας πάω στο στη χοροεσπερίδα!
-Πολλή χαρούμενη είμαι που θα πάμε!
Χτυπάει το κουδούνι.
-Ήρθα!
-Καλώς το κοριτσάκι μου! Καλέ τι ομορφιές είναι αυτές!
-Ευχαριστώ πολύ! Που είναι; Δεν είναι έτοιμη ακόμα;
-Βάφεται στο μπάνιο!
Ακούγονται γέλια και χαρούμενες φωνές που γεμίζουν το σπίτι.
Σήμερα κάθομαι στην ίδια βεράντα, αλλά δεν είναι το ίδιο, μου λείπει αυτή η όμορφη περίοδος της ζωής μου τριγυρισμένη από αυτά τα όμορφα πλάσματα. Κάποτε τις πήγαινα στη πρώτη χοροεσπερίδα του σχολείου και τώρα τις παντρεύω.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα;
www.atakaistoria.gr
