Το timeline του facebook μου και φαντάζομαι και του δικού σου, πήρε φωτιά χθες από τις κοινοποιήσεις του εξωφύλλου του Down Town. Η φωτογράφηση γνωστών προσώπων στο κοινό, είχε θέμα τους πρόσφυγες και την συμπόνοια που δείχνουμε όλοι εμείς σε αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν για το δύσκολο αύριο. “Είμαστε όλοι πρόσφυγες”, έγραφε ο τίτλος.
Αρνητικά σχόλια και κακές κριτικές συνόδευσαν το εξώφυλλο, ακόμα και από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Συγκεκριμένα, οι Καραβάτου – Κατσούλης δήλωσαν: “Πριν από ένα μήνα μας ζητήθηκε να συμμετάσχουμε στη φωτογράφιση ενός τεύχους αφιερωμένο στους μετανάστες και στους αγρότες. Δεχτήκαμε όπως έχουμε κάνει σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν που αφορούσαν σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα (διαβήτης, aids, βία κατά των γυναικών, αυτοάνοσα νοσήματα και άλλα) γιατί θέλουμε πάντα να ευαισθητοποιούμε τον κόσμο όταν υπάρχει ανάγκη κι αυτό μας ζητείται. Ουδέποτε υπήρχε πρόθεση από μέρους μας για συμμετοχή σε οποιαδήποτε προσπάθεια εμπορευματοποίησης ενός τόσο σοβαρού θέματος και ουδεμία ευθύνη φέρουμε για το τελικό αποτέλεσμα. Εμείς – με πολλή χαρά – θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε παρόντες όποτε χρειαστεί, σε όποιον χρειαστεί, με οποιονδήποτε τρόπο“.
Την ίδια τακτική ακολούθησε και η Τάνια Τσανακλίδου, η οποία έγραψε στο προσωπικό της προφίλ στο facebook: “Ντρέπομαι που υπάρχω σε αυτό το εμετικό εξώφυλλο κι ας μην φωτογραφήθηκα. Βλακεία μου και λάθος“.
Αναρωτιέμαι βέβαια, στην περίπτωση που η φωτογράφηση είχε θετική απήχηση στο κοινό, θα γινόταν αυτό το ντόμινο των εξελίξεων; Θα έπαιρναν θέση για να υποστηρίξουν την επιλογή τους και να δηλώσουν την άγνοια που είχαν από το περιοδικό; Δε νομίζω!
Ξαφνικά λοιπόν. όλους μας ενόχλησε τόσο πολύ που δεν ασχοληθήκαμε περαιτέρω με το βίντεο της Ειδομένης και τους δύο παππούδες που άνοιξαν το σπίτι τους για τους πρόσφυγες. Δεν μας αρέσει να δημοσιοποιούμε τις καλές ειδήσεις άλλωστε, παρά μόνο όσες μπορούμε να βγάλουμε την χολή μας με τα πιο σοφά λόγια.
Θεωρήσαμε εμετικό και προσβλητικό το εξώφυλλο, αλλά ποιος έχει ασχοληθεί εμπράκτως με τους πρόσφυγες σε άλλες περιπτώσεις; Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το παράδειγμα της έρευνας, που 4 στους 5 Έλληνες δεν γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει με το προσφυγικό.
Σίγουρα αυτή η φωτογράφηση θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη και πολύ πιο ουσιαστική, αλλά μια ζωή χάνουμε την ουσία. Μια ζωή θα βλέπουμε το δέντρο και όχι το δάσος. Δεν έχει αλλάξει ούτε από την κρίση, δεν θα αλλάξει ούτε και στο μέλλον. Και αυτό είναι πιο λυπηρό από ένα εξώφυλλο.
